జనవరి-3

ఈ రోజు ఆఫీసులో మీటింగు ప్రొజక్ట్ పని గురించి, ఆఫీసు ముగిసేటప్పటికి ఆలస్యం అయ్యింది.అదరబదరాగా బయలుజేరాను తను ఈ రోజు కనబడుతుందో లేదో అని బండి వేగం పెంచాను తనని త్వరగా చూడాలని, అక్కడికి చేరాను బండి పక్కకు పెట్టి తను కూర్చునే ప్రదేశానికి చేరాను ఆశగా, కాని తను లేదు మనసులో ఎందుకో ఒక చిన్న బాధ,బహుశ తన నేస్తం కనబడక మనసు బాధపదుతున్నట్లుంది. ఆ దిగులుతోనే ఇంటికి వచ్చాను. కాసేపు ఒక్కడినే కూర్చోని ఆలోచించాను అరే ఎవరు అసలు తను నిన్న గాక మొన్న చూశాను తనని అలాంటిది ఎందుకు నా మనసు తనకోసం ఎదురు చూస్తుంది,ఎందుకు తనని కలవాలని ఆరాటపడుతుందా అని? కొంచెం సేపు తర్వాత ఒక నిర్ణయానికి వచ్చాను, ఇంకా రేపటి నుండి తన కోసం వెళ్ళకూడదని,ఇంక నా పనిలో నిమగ్నమవాలని.

జనవరి-2

ఈ రోజు ఆఫీసుల మీటింగ్ అందుకే లేటయింది, చాలా అలసటగా ఇంటికి బయలుజేరాను,రోజులాగానే ట్రాఫిక్ జామొ బైక్ హారన్లు,వాహనాల మోతలతో తల పట్టేసినట్లుంది, ఏదో ఆలోచిస్తూ ఆ గోలలొనే ఇరుక్కుని ఉన్నాను.ఆ సమయంలో అదే పరిమళపు చిరుగాలి మళ్ళీ మనసుకి తగిలింది,ఆశగా అటుతిరిగి చూశాను తనే, సందేహం లేదు.వెంటనే నా బండిని పక్కన పార్క్ చేసి ఆశగా తను ఉన్న బెంచి వైపు పరిగెత్తాను,రోడ్డు దాటి తన బెంచి దగ్గరకు చేరాను,అంతలోనే తను మాయమయ్యింది, అంతే ఒక్కసారిగా గుండెలో ఉన్న ఆనందమంతా ఆవిరయ్యింది..కానీ ఎక్కడో ఒక ఆనందం తనని చూసినందుకు,ఎందుకో మనసులో గట్టి నమ్మకం కలిగింది మళ్ళీ తను రేపు ఇక్కడికే వస్తుందని,ఆ ఆనందంలోనే ఇంటికి తిరుగు ప్రయాణం కట్టాను.

జనవరి-1

కొత్త సంవత్సరం అంతా ఎక్కడ చూసిన ఆనందాల హోరు, రాత్రి పడుకునేటప్పటికి బాగా లేటయ్యింది, అందుకే ఆఫీసుకి లేటుగా బయలుజేరను.ఆఫీసులో అందరకి కొత్త సంవత్సర శుభాకంక్షలు తెలిపి యధాతధంగా నా పనిలో నిమగ్నమయ్యాను. సాయంత్రం ఆఫీసు నుండి ఇంటికి బయలుజేరాను, దారిలో వెళుతు వెళుతూ ట్యంక్ బండ్ దగ్గర కాసేపు కూర్చుందామని బండి పక్కనబెట్టి ఒక బెంచి మీద కూర్చోని ఎదో ఆలోచనలలో మునిగిపోయాను.అప్పుడే ఏదో పరిమళపు చిరుగాలి నా గుండెలకి తాకింది అంతే అటుగా తిరిగి చూశాను,పక్కనే వేరోక బెంచి మీద కూర్చొని ఉంది ఒక యువతి తనని చూడగానే ఒక్కసారిగా కన్నులు చీకటయ్యాయి, బహుశా తన అందం అనే కాంతితో నా చూపుల ఫ్యూజ్ ఎగిరిపొయిందేమో. ఊపిరి ఒక్క నిమిషం ఆగిపోయినట్లుంది, మనసు ఎందుకో బరువైనట్లుంది,బహుశా తన రూపం నా మనసులో కొలువైపోయిందేమొ.ఎదో ద్యాసలో ఒంటరిగా ఉంది తను, తన కళ్ళల్లో కన్నీరు బయటకి రానీయకుండా గుండెలోనే బాధను దాచుకుంటూ మనసుతో బాధ పడుతున్నట్లుంది. ఎందుకో మనసు తనని పరిచయం చేసుకోమని తొందరపెడుతుంది, ఎలా మాట్లాడాలా అని ఆలోచిస్తుండగానే తాను వెళ్ళిపోయింది.అంతే ఒక్కసారిగా గుండెలో ఎదో తెలియని దిగులు ప్రారంభమయ్యింది. మళ్ళి తను కలుస్తుందో లేదో కాలమే తెలపాలి.

ఎదో చిన్న కధ రాద్దామని అనుకోని ఈ కధ మొదలు పెట్టాను కాని ఇది కధలా కాకుండ నవల అయ్యేట్లుంది కొంచెం రోజు చదవండి దయచేసి.